بررسی مدل‌‌های توزیع فراوانی تنوع گونه‌‌ای و ارتباط عوامل محیطی با شاخص تنوع گونه‌‌ای هیل در چهار مکان مرتعی استان اصفهان

سه خطرِ جنگ هسته‌‌ای، تغییرات اقلیمی و زوال تنوع زیستی، کره زمین را بیش از پیش مورد تهدید قرار می‌‌دهند. دو خطر اول تا حدودی مورد توجه جهانیان قرار گرفته است ولی خطر زوال تنوع زیستی هنوز به طور شایسته مورد توجه قرار نگرفته است. تنوع گونه‌ای شامل بخش عمده‌‌ای از تنوع زیستی و یکی از مهم ترین مشخصه های نشان دهنده تغییرات در اکوسیستم‌هاست. بسیاری از پژوهشگران تنوع گونه‌‌ای بالا را معادل استواری و پایداری سامانه ‌های اکولوژیک در نظر می‌‌گیرند. این پژوهش به بررسی مدل‌‌های مشخصه ا ی تنوع گونه‌‌ای و ارتباط عوامل محیطی از جمله خاک، اقلیم و پستی و بلندی بر شاخص تنوع گونه‌‌ای پرداخته است. بدین منظور چهار مکان مرتعی در استان اصفهان انتخاب شد و نمونه‌‌برداری در هر مکان به صورت سیستماتیک-تصادفی اجرا شد. تراکم گونه‌‌های گیاهی چندساله در امتداد ترانسکت‌‌های خطی با استفاده از روش کوادرات، در طی شش سال ‌(1386-1381) اندازه گیری شد. مدل‌‌های توزیع فراوانی شامل عصای شکسته، لوگ نرمال، سری لگاریتمی و سری هندسی برای هر مکان‌‌ مرتعی برازش شد و بهترین مدل توزیع بر پایه 05/0 P> انتخاب شد. آزمون LSD نشان داد که اختلاف معنی‌داری در سطح 1%=? از نظر تنوع گونه‌‌ای بین مناطق درمنه‌‌زارهای استپی و نیمه‌‌استپی وجود دارد. مدل لوگ نرمال به عنوان بهترین مدل مشخصه ای برای هر چهار مکان مرتعی انتخاب شد که نشان دهنده جوامع با ثبات می‌‌باشد. همچنین بر پایه بررسی های مرتبط با این تحقیق شاخص مناسب تشخیص داده شد و تاثیر عوامل خاک، اقلیم و توپوگرافی برای شاخص با روش تجزیه تطبیقی متعارف (CCA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برپایه تجزیه تطبیقی متعارفی (CCA) تنوع با درصد مواد آلی خاک و مقدار بارندگی همبستگی بالا و مثبت و با دما همبستگی منفی دارد.